Στα Θρησκευτικά μάθαμε πως οι πρώτοι χριστιανοί μαζεύονταν στις "αγάπες", όπου έτρωγαν όλοι μαζί και μοιράζονταν ό,τι είχαν για να μη λείπει σε κανένα τίποτα. Συζητήσαμε πως κανένα αγαθό δεν έχει αξία όταν το κρατάς για τον εαυτό σου και δεν το μοιράζεσαι με άλλους και πως όσο περισσότερο βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας τόσο περισσότερο νιώθουμε ότι μοιραζόμαστε μαζί του την ελπίδα, την αισιοδοξία και τα όνειρά μας για το μέλλον.
Χωρίς δεύτερη σκέψη αποφασίσαμε τα καλά του κήπου μας (όσα άφησε η παγωνιά και το χιόνι) να τα προσφέρουμε στο συσσίτιο της ενορίας μας, στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Εξάλλου και σε μας κάποιος άλλος τα πρόσφερε δίχως να ζητήσει τίποτα. Εμείς τα φυτέψαμε, τα προσέξαμε, γιατί να μην τα δώσουμε με τη σειρά μας σε κάποιον άλλον;
Πρωί πρωί λοιπόν κατεβήκαμε στον κήπο μας...
Να η σοδειά μας...20 τρυφερά και λαχταριστά μαρούλια!
Στην εκκλησία μας υποδέχθηκε ο πατήρ Γεώργιος. Αφού πρώτα μας ευχαρίστησε, μας μίλησε για την αξία της αλληλεγγύης, μας ξενάγησε στους χώρους της κουζίνας, όπου 5 συνάνθρωποι μας μαγειρεύουν καθημερινά και εθελοντικά για 200 περίπου άτομα και τέλος μας κέρασε κι αυτός κάτι.
Δεν ήταν όμως το γλυκάκι αυτό που μας χόρτασε, όσο τα καλά του λόγια και η πράξη της προσφοράς μας. Θα το ξανακάνουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου